De scheve schaatsen van Clinton



"Mam, ik heb een vlek op mijn jurk.
Het is ook altijd hetzelfde met jou, Monica.
Maar deze is van Bill, Mam.
Zal ik die dan voor jou bewaren?"

Het klinkt te gek voor woorden, maar toch zou zoÕn gesprekje gevoerd kunnen zijn tussen Monica Lewinsky en haar moeder. Monica Lewinsky is van gewoon stagiaire op het Witte Huis gepromoveerd tot zo ongeveer de bekendste vrouw van de Verenigde Staten, omdat zij seksuele contacten heeft gehad met president Clinton. Mag zoiets dan niet?
Is dat strafbaar? Nee, maar er is meer aan de hand. Bill Clinton heeft in zijn politieke loopbaan al heel wat schandalen achter de rug, ook op seksueel gebied. Hij is nog steeds de politieke dans ontsprongen, omdat de Amerikanen hem het voordeel van de twijfel gaven. Maar met Monica Lewinsky ligt het een beetje anders. Het gaat er ook langzamerhand niet meer om dat Clinton 'wat' met haar had, maar om de vraag of hij haar heeft overgehaald om - onder ede- te liegen over de affaire. Zoiets is strafbaar en de president van Amerika mag geen strafbare feiten plegen. Hij kan er zelfs voor worden afgezet door middel van een procedure die impeachment heet.
De president kan uit zijn ambt worden gezet in geval van landverraad, omkoping en andere belangrijke misdrijven en wangedrag. Bij een impeachment moet eerst het Huis van Afgevaardigden besluiten of de president wordt voorgedragen voor verwijdering uit zijn ambt waarna de Senaat als rechter optreedt en erover stemt. Richard Nixon is in 1974 afgetreden toen duidelijk werd dat hij door het Watergate-schandaal niet aan een impeachment zou ontkomen.

'Lame duck'

Of het zover zal komen met Clinton is de vraag, hoewel sommige politieke tegenstanders er op uit lijken te zijn om hem ten val te brengen. De president is nog altijd populair en wie hem uit het Witte Huis verjaagt zou wel eens zelf door de kiezers kunnen worden afgestraft.
Het is eigenlijk ook niet het belangrijkste punt. Feit is dat de machtigste man van de wereld ongelooflijk veel tijd moet steken in persoonlijke zaken en niet in zaken van algemeen belang. Op deze manier wordt de president een 'lame duck', een man die zijn gezag en invloed ziet aangetast door privŽgedrag.
Volgens sommige commentatoren is het geen toeval dat juist nu in Kenia en Tanzania aanslagen zijn gepleegd op de Amerikaanse ambassades en dat de Iraakse president Saddam Hoessein de Verenigde Staten en de Veiligheidsraad uitdaagt door wapeninspecties tegen te werken. Of komt Clinton daardoor juist in de verleiding om de Ôsterke manÕ te gaan spelen en zo de aandacht van 'Lewinskygate' af te leiden?
Hoe het ook afloopt, in het Witte Huis hoort iemand die niets anders aan zijn hoofd heeft dan waarvoor hij gekozen is.

Uit: Reflector 1, september 1998

© Malmberg BV 's Hertogenbosch

http://web.archive.org/web/20010417200124/http://www.malmberg.nl/reflector/html/magazine/R28/R281/R281131a.htm

snippers

Clinton heeft wel een zeer scheve schaats gereden door zijn affaire met Monica Lewinsky en het heeft weinig gescheeld of hij was erdoor wegens meineed in een afzettingsprocedure terecht gekomen, maar hij heeft het gered.

Er was een tijd dat Clinton van sigaren hield, hoewel die gewoonlijk niet waren aangestoken. Sinds het schandaal over Lewinsky is hij echter nooit meer met een sigaar binnen fotografeerbare afstand gezien. Het verhaal gaat echter de ronde, dat hij af en toe een Macanudo Portofino paft in de afgeslotenheid van het Oval Office als zijn vrouw Hillary op campagne is voor de zetel in de New Yorkse senaat.

President Clinton was zijn gevoel voor humor even kwijt tijdens zijn bezoek aan Duitsland toen de Bondskanselier Gerhard Schröder hem Cubaanse sigaren aanbood. Het is onduidelijk of de ergernis van de President te maken had met het embargo tegen Cuba of met een nasmeulende verlegenheid over de curieuze rol die sigaren speelden in de affaire Monica Lewinsky.

Terwijl het Amerikaanse Ministerie van Justitië bezig is met de grootste rechtszaak in de geschiedenis tegen de tabaksindustrie, moest het Witte Huis met schaamte toegeven dat President Clinton nog niet van de sigaren af kan blijven.

Sigaar

Ik kan het niet helpen, maar ik schiet de laatste tijd minstens 7 keer per dag in de lach. Op zulke momenten zie ik de volgende scene driedimensionaal voor me: Clinton en dat mens van Lewinski staan, in het gangetje naast the oval room, met de broek op de knieën, en Mr. President bewerkt de stagiaire met een sigaar. Uitgerekend een sigaar, die toch al behoort tot de parafernalia van de mannetjes die het in deze maatschappij voor het zeggen hebben. Een bepaald soort mannetjes. Ik zie het Wim Kok niet doen. Dat is zo'n in-brave borst; die komt niet eens op het idee, dat het ook met een sigaar kan.

Een kwestie als de sigaar van Clinton, daar moet je natuurlijk een mening over hebben. Het best kun je je er vanaf maken met een extreem standpunt. "Een schoft als Clinton, die moet stante pede ge-impeacht worden. En dat vieze mannetje Starr erbij, die zelf de hele dag niets anders doet dan met zijn stokje in de prut van een ander te roeren."Of: "Laát die twee mensen toch, als ze dat nou lekker vinden. Zo'n president heeft spanningen genoeg. Mag hij dan eens een keertje ontladen?"

Ook zijn er talloze tussenstandpunten mogelijk, met pagina's vol enerzijds-anderzijds. Daar hou ik niet zo van. Je komt dan tot wat laffe redeneringen als "ik heb op zich niets tegen sigarenseks, máár voor iemand in Clintons positie....". En: "Bill heeft natuurlijk gelijk dat hij het doet, maar de manier waaróp".

Wat moet ik dan zeggen over Clinton? Wat ik, in mijn lachbuien, het meest verontrustend vind (en daardoor ook het meest geestig), is het feit dat het gedoe met die sigaar plaatsvond onder werktijd. Veronderstel als twee normale kantoorbedienden dit nu eens deden, in het gangetje naast de papierversnipperar. Ze zouden op staande voet ontslagen worden. En daarom, louter uit oogpunt van rechtvaardigheid, moeten Clinton en Lewinski er ook uit. Niet vanwege die sigaar, maar omdat de eerlijkheid het gebiedt.

En daarna moesten ze het privéleven van Ken Starr maar eens zorgvuldig tegen het licht houden.