terasJULI
Je zag het vanaf het terras gebeuren. Opeens joeg de wind rillend over 't water en door het riet. Het was een wonderlijke dans van zilver en groen, van rood en wit en geel, maar tegelijk ook een gezang van het water, van de bomen, de bloemen en de vogels op bevel van de warmen zuidooster. Zomer! Eindelijk. Achter in de tuin stond nog een grote groengeglazuurde pot die we vulde met al de kleuren van de bloei van de plassen. Het stond er volop.
Ook onze keukenmeester kreeg de zomer in zijn hoofd. Met een coupe heerlijke vanille ijs, rijkelijk voorzien van verse Hollandse aardbeien, (die terecht de naam 'zomerkoningtjes' verdienen) slagroom en poedersuiker weet hij onze gasten in hemelse sferen te brengen. "Aardbeien zoals ook opa en oma die aten, zo van de kouwe grond, gewoon verrukkelijk!" weet hij er enthousiast aan toe te voegen. Door een kussen van blauwe sterretjes met over de gehele wereld dezelfde naam: 'vergeet-mij-nietjes' was ook de rand van de oude legakker een brokje zomerhemel geworden. De legende wil dat toen de Schepper alle bloemen in het paradijs een naam had gegeven hij 't bescheiden blauwe bloempje over het hoofd had gezien. Nadat alle gedoopt waren ging Hij 's-avonds nog eens door zijn hof en riep ze een voor een bij name: de waterlelie, de zonnebloem, de kamperfoelie en al die anderen. "En hoe is mijn naam?" ,vroeg zacht en vertrouwelijk een klein blauw bloempje. "Vergeten heb ik je" zei de Schepper, maar nu zal ik je zo noemen dat je naam niemand meer zal ontgaan. "Vergeet-mij-niet" zul je heten. Tussen de legakkers in bevindt zich een soort 'drijfland'. Het is tegenwoordig zwaar begroeid met hout rustend op een soort vlechtwerk van plantenstengels en wortels met daaronder een meter of twee zwarte modder. De Ankeveners kennen het gebied precies en springen van de ene vaste plek naar de andere. Toen we vanmorgen opstonden zagen we 'Sorry' weer even terug. Roepend en ploeterend kwam zij met haar gezinnetje door de poldervaart voorbij peddelen. Toen wij haar met haar kroost zo triomfantelijk voorbij zagen zwemmen dachten wij nog een moment terug aan haar hachelijke situatie in februari. Plotseling realiseerden wij ons hoe dankbaar de natuur eigenlijk is voor zo'n eenvoudige dienstverlening.
JV/180897-07
de Scheve Schaats/ ( Copyright sept 1996 de Scheve Schaats) ververst op 4-10-1997